Terug van 24 uur Komt een vreemde in het klooster

Afgelopen weekend was Renske Houweling te gast in het Dominicanenklooster Huissen tijdens het programma ’Komt een vreemde in het klooster’. Op Facebook plaatste ze een verslag van dit voor haar bijzondere weekend. Vervolgens inspireerde haar verblijf haar tot een gedicht, welke ze ook op Facebook plaatste. Met haar permissie hebben we het verslag en het gedicht van haar Facebook-pagina overgenomen:

Terug van 24 uur Komt een vreemde in het klooster. Heel bijzonder om mee te maken.

Ontdekt dat mijn beeld van (leven in) het klooster absoluut niet klopte met hoe het in dit Dominicanen-klooster in Huissen is:
- Het is er niet donker.
- Het is er niet stil. Wel rustig, maar niet stil.
- De dag van een broeder bestaat niet uit enkel bidden en studeren. De broeders leven en werken op de grens van ...geloof en maatschappij (zitten niet opgesloten binnen de kloostermuren, werken veel buiten het klooster; contact met familie en vrienden buiten het klooster is heel normaal; hebben eigen bezittingen - bij de broeder die ons tijdens de rondleiding ook zijn eigen kamer liet zien zag ik zelfs een cd van Bløf in zijn kast staan...; gaan zo nu en dan op vakantie...)
- 'De' broeder bestaat niet. Stuk voor stuk hebben ze een eigen verhaal. Waarover ze graag open en eerlijk vertellen. (En vertellen kunnen ze goed!)

Heel mooi om deel te mogen nemen aan de vieringen, het maakt niet uit of je een geloof aanhangt en welk geloof dat dan is. Het is allemaal goed. Iedereen is welkom.

Wat ik mee naar huis heb genomen? Inspiratie en veel respect voor de Dominicanen.

Mijn ervaringen van afgelopen weekend in Klooster Huissen hebben me nog niet losgelaten. Persoonlijke schrijfsels deel ik eigenlijk nooit met 'de wereld', maar met dit gedicht wil ik dat toch graag wel doen.

Veel dank aan Theo Koster die ons rondleidde in het klooster en veel dank aan Holkje van der Veer voor het bijzondere gesprek en haar woorden die ik hier - misschien in een iets andere volgorde - als laatste regel heb gebruikt.

Monnikenwerk

Een luidende klok die roept: 'Wees welkom, kom binnen,

wie je ook bent, kom erbij!'

Zingende stemmen, galmende woorden

En ondertussen de stilte die roept

om stil te staan, je rennen te stoppen en te zien wat er is

Binnenin jou, en ook in een ander

Liefde die stroomt, je voelt haar er hangen

Je ziet haar in ogen, klinkt door in een stem

Het leven in liefde, hoe mooi kan het zijn

God heeft in ieder van ons een gezicht 

Terug