Inspiratiedag Wie kies je om te zijn

Een inspirerende dag voor iedereen die op zoek is naar zelfkennis, inspiratie en reflectie op de vraagstukken van onze tijd. Want hoewel er van alles op je pad komt is er altijd een moment waarop je een keuze kunt maken.

Met een levensveranderende ervaring rijker en na een pauze van bijna een jaar reflecteert Roek tijdens de door hem begeleide retraitedagen op zijn inspirerende filmportretten; bekende en onbekende mensen die ons allen uitdagen over de vraag; wie kies je om te zijn in een tijd waarin niets meer vanzelfsprekend is?

En met recht van spreken…. Roek Lips trok volle zalen met zijn lezingen en levendige theaterprogramma, schreef naar aanleiding daarvan twee succesvolle boeken (Wie kies je om te zijn en De wereld dat ben jij) over de bijzondere mensen die hij portretteerde in tekst en beeld in de serie Nieuwe Leiders.

En toen sloeg het noodlot opnieuw toe: acute leukemie zet zijn leven volledig op de kop. Waar de dood van zijn zoon Job een eerdere crisis creëerde kwam nu een nieuwe uitdaging: een levensbedreigende ziekte. En toch… een ervaring die ook veel bracht.
Gevat in een inspirerend programma met veel ruimte voor persoonlijke reflectie.
Een dag om afstand te nemen van je dagelijkse bestaan, samen met anderen de tijd hebben voor verdieping en ontmoeting, rust en stilte.

Hoe kun je betekenis geven aan crisis? Hoe houd je moed? Wat vraagt dat van ons (persoonlijk) leiderschap?

Voor iedereen die op zoek is naar zelfkennis, inspiratie en reflectie op de vraagstukken van onze tijd.

Een bijzondere dag, dat kan niet anders.
Ben je er ook bij?

Bekijk de video voor meer informatie:

.

Quotes:
“Wie kies je om te zijn. Een mooie, interactieve en inspirerende theaterlezing. Stof om over na te denken en zeg nu tegen mezelf: ‘Alles begint bij mij.’” – Marian Tebberman

“Wat een indrukwekkende bijeenkomst door spreker Roek Lips. In de eerste 5 minuten al onder de indruk. #dankbaar.” – Jeanet Minks

‘En wat een bijdrage was dit: indrukwekkend, kwetsbaar, ontroerend… om heel lang mee te nemen en te koesteren. Heel erg bedankt!’ – Peter Visser